Was weer een tijdje geleden dat ik jullie geschreven heb. Ik ben nog steeds heel blij dat er nog veel mensen zijn die oprecht geïnteresseerd zijn in wat ik beleef hier in dit boeiende land ;)

Wat ik in het vorige verhaal al had aangekondigd, we zijn naar de ouders van Zamar geweest. Zamar is een Zuid-Afrikaanse meisje dat in ons gebouw woont en omdat we veel met haar omgaan had zij ons gevraagd of we zin hadden om mee te gaan naar Eastern Cape, waar haar ouders wonen. Dus wij die vrijdag (nu 2 weken geleden) een auto gehuurd en daarheen gereden. Omdat Zamar had gezegd dat we in 2 uur daar konden zijn, waren we aan het eind van de middag gaan rijden, zodat we makkelijk voor het donker in Eastern Cape zouden zijn. Dat was een beetje fout gedacht ( Afrikanen hebben geloof ik wat moeite met tijd inschatten haha) want we kwamen er om half 10 ’s avonds aan en dat is niet echt prettig als je denkt aan het feit dat het er stikdonker is en er geen lantaarnpalen zijn en je in de bergen rijdt. Maar goed, daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen door de ouders. De volgende ochtend zijn we naar een traditionele Khosa (dat is de naam van hun volk/stam, dezelfde stam als Nelson Mandela) begrafenis geweest. Het is namelijk zo dat de vader van Zamar dominee is en hij moest twee begrafenissen leiden. Eentje in de morgen en eentje in de middag. Omdat tijd hier niet zo boeiend is, en we onderweg tien keer stopten voor van alles en nog wat, waren we te laat voor de eerste begrafenisdienst dus reden we gelijk maar door naar het volgende dorp, waar we ook te laat waren maar toch nog een stuk van het einde van de begrafenis meekregen.

De begrafenis was erg interessant om bij te wonen. Het was in een klein en arm boerendorpje met misschien tien of vijftien hutjes. Toen wij aankwamen ging Zamar’s vader een kort preekje houden (15min) en daarna gingen nog een paar mensen wat zeggen ter eren van de overleden vrouw en toen werd de vrouw begraven onder luid gezang en gedans van de gasten. In tegenstelling tot NL waar alles in stilte en rust verloopt, ging het er hier luidruchtig aan toe en toen de begrafenisrituelen klaar waren, kreeg iedereen een bord met eten en daarna kon iedereen gaan. Ik weet dat het in NL niet zo gebruikelijk is om foto’s te maken maar hier vonden ze dat totaal geen probleem, want het schijnt gebruikelijk te zijn om foto’sen zelfs video’s te maken als herinnering (Zamar had thuis nog een videoband liggen van de begrafenis van haar oma). Wat ons heel bizar in de oren klonk was dat het ook gewoon is om een foto te maken van de dode in de kisten het dan in te lijsten, het neer te zetten in de huiskamer en er kaarsjes bij op te steken, zodat je de dode kan eren.

Verder hebben we daar een gezellig en ontspannen weekend gehad en nadat we weer teruggingen naar de universiteit hebben we niet veel gedaan en dit weekend heb ik vooral veel geleerd omdat ik 2 toetsen had. Die heb ik woensdag gemaakt en gelukkig heb ik ze wel goed gemaakt, want ja uiteindelijk ben ik hier wel om te studeren!! Ik moet zeggen dat de toetsen hier wel anders zijn dan in NL want ik kreeg bij een toets maar twee vragen, waarbij ik een antwoord of argumenten moest geven van 3 pagina’s. Dat ben ik niet echt gewend omdat ik in NL altijd zo kort mogelijk moet antwoorden op de toetsvragen. Maar ik denk dat dit wel een betere vorm is om te kijken of een student het snapt of niet.

Ik heb volgende week een week Paasvakantie en vertrek deze vrijdag naar Johannesburg met een ander Zuid-Afrikaans meisje. Zij is daar opgegroeid dus zij kan ons de bekende plekken laten zien en verder gaan we haar familie opzoeken. Dus voor de volgende keer heb ik mooie foto’s van Johannesburgvoor jullie!!!